بیشفعالی دانشآموزان یکی از مشکلات شایع در دوران کودکیه.
بیشفعالی به معنای داشتن انرژی بیش از حد، عدم تمرکز، جنب و جوش بیش از حد، بیعلاقه بودن نسبت به درس، صحبت زیاد، عدم تبعیت از قوانین محیط (مدرسه)، عدم آرامش درمحیطهای آرام مثل کلاس درس، گوش ندادن کامل به صحبت اطرافیان و انجام حرکات خارج از چارچوب محیطه.
برای کنترل و مدیریت این اختلال، بهتره پدر و مادرها با علائم پیشفعالی و راههای کنترل و مدیریت این اختلال آشنا بشن. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که توی این مقاله از فاب در مورد این موضوع مهم اطلاعات مهمی رو در اختیار شما قرار بدیم. پس تا آخر این مطلب همراه ما باشین.
وضعیت بیشفعالی در تعدادی از بچههای پیشدبستانی و دوران ابتدایی وجود داره. کنترل رفتار دانشآموز بیش فعال و توجه به اونها کاری سخت و دشواره.
بیشتر کودکان در این سنین فعالیت و جنب و جوش بالایی دارن، ولی با این حال نمیشه به راحتی روی هر کودک پر جنب و جوشی، برچسب بیشفعالی زد، این اختلال باید توسط متخصص و روانشناس تشخیص داده بشه.
ویژگیهای بیشفعالی ازسالهای اولیه رشد یعنی سن 12 سالگی شروع شده و خودش رو نشان میده. بیشتر پدر و مادرها قبل از ورود فرزندشون به مدرسه متوجه بیش فعالی اونها نمیشن. با ورود کودک به مدرسه و بروز مشکلات جدی در یادگیری دروس و رفتار با دیگران، به آهستگی این موضوع براشون آشکار میشه.
بیشفعالی یکی از شایعترین اختلالات عصبی رشدی در دوران کودکیه. بیش از 8 درصد کودکان و 2.5 درصد از بزرگسالان به این اختلال درطیفهای مختلف مبتلا هستن. برای تشخیص بیشفعالی، باید با ویژگیها و علائم این اختلال آشنا بشین.
بعضی ازعلائم بیشفعالی شامل بیتوجهی، بیقراری، تکانشهای بیمورد، سختی در تمرکز، فراموشی، سختی در اجرای وظایف، سختی در مدیریت زمان، سختی درمدیریت احساسات، سختی درمدیریت رفتار، سختی در مدیریت انرژی و سختی درمدیریت خشم هستن.
برای تشخیص بیشفعالی درکودکان، معمولا ازپرسشنامههایی مثل پرسشنامه بیشفعالی استفاده میشه. برای تشخیص بیشفعالی دربزرگسالان، باید به پزشک مراجعه کرده و از او درباره علائم و نشانههای بیشفعالی سوال کنین.
دانشآموزان بیش فعال ویژگیهای مختلفی دارن که میتوان اونها رو به عنوان علائم این اختلال در نظر گرفت. این علائم شامل پر تحرکی، بی توجهی، رفتارهای ناگهانی، عدم تمرکز، ناتوانی در کنترل خود و اختلال در توجه هستن.
دانشآموزان بیش فعال معمولا توانایی برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی بالایی دارن و ممکنه رهبری در گروهها و فعالیتهای گروهی رو برعهده بگیرن.
برای کنترل دانشآموزان بیش فعال، میتونین از روشهایی مثل کنترل محیط، استفاده از وسایل کمک آموزشی متنوع، جذابیت ایجاد کردن در کلاس درس و تغییر لحن کلام و وضعیت ایستادن خود استفاده کنین.
برخورد با دانشآموزان بیش فعال میتونه چالش برانگیز باشه. دراین مورد، میتونین از روشهای مختلفی استفاده کنین.
به عنوان مثال، میتونین با کودک صحبت کنین و سعی کنین به او گوش بدین. همچنین، میتونین از تکنیکهایی مثل تمرین تنفس، تمرینات تمرکز و تمرینات تحرکی استفاده کنین. برای رفتار با دانشآموزان بیشفعال، میتونین از روشهای زیر استفاده کنین:
بیش فعالی در کودکان یکی از مسائلیه که میتونه برای والدین چالش برانگیز باشه. برای کنترل بیش فعالی در کودکان، میتونین از روشهای مختلفی استفاده کنین.
برای برخورد با دانشآموزان بیش فعال، معلم باید ازروشهایی مثل کنترل محیط، استفاده از وسایل کمک آموزشی متنوع، جذابیت ایجاد کردن در کلاس درس و تغییر لحن کلام و وضعیت ایستادن خود استفاده کنه.
همچنین، معلم باید به دانشآموزان بیش فعال فرصتی برای تفکر و تعامل با دیگران بده و به اونها اجازه بده تا در فعالیتهای گروهی و رهبری گروهها شرکت کنن. معلم باید به دانشآموزان بیش فعال با حساسیت و توجه بیشتری نسبت به دانشآموزان دیگه رفتار کنه.
نحوه رفتارمعلم با دانشآموزبیش فعال باید به گونهای باشه که علاقه به تحصیل دراون افزایش پیدا کنه نه این که از درس خوندن و انجام تکالیف فراری بشه. آموزش این دانشآموزان زمان بره و نیاز به انرژی زیادی داره.
مشکلات درسی دانشآموزان بیش فعال با بی توجهی و رفتار اشتباه معلم بیشتر میشه ولی اگه معلم بدونه که باید چطوربا دانشآموز رفتار کنه میتونه مشکلات تحصیلی اون رو کنترل کنه.
بیشفعالی یک ویژگی طبیعیه که در بعضی از دانشآموزان وجود داره. این ویژگی شامل فعالیت مداوم در زمان و مکان نامناسبه. بعضی از موارد موثر در کنترل بیش فعالی شامل تغذیه سالم و مصرف غذاهای متنوع، ورزش، مدیریت استرس، مدیریت زمان، محیط زندگی آرومه.
همچنین، مشاوره با یک پزشک متخصص یا روانشناس میتونه به کنترل بیش فعالی کمک کنه. اگه شما یا فرزندتون دچار بیش فعالی هستین، بهتره با یک پزشک متخصص یا روانشناس مشورت کنین.
وضعیت بیشفعالی در تعدادی از بچههای پیشدبستانی و دوران ابتدایی وجود داره. بیشتر کودکان در این سنین فعالیت و جنبوجوش بالایی دارن، ولی با این حال نمیتوان به راحتی روی هر کودک پر جنب و جوشی، برچسب بیشفعالی زد، این اختلال باید توسط متخصص و روانشناس تشخیص داده بشه.
بعضی از علائم و نشانههای بیشفعالی شامل بیتوجهی، بیقراری، تکانشهای بیمورد، سختی در تمرکز، فراموشی، سختی دراجرای وظایف، سختی در مدیریت زمان، سختی در مدیریت احساسات، سختی در مدیریت رفتار، سختی درمدیریت انرژی و سختی در مدیریت خشم هستن.
برای کنترل بیش فعالی در کودکان، میتونین از روشهای مختلفی مثل تغییر رفتار، تنظیم محیط آموزشی، استفاده از راهبردهای مناسب آموزشی، آموزش مدیریت زمان، حمایت و تشویق و استفاده از پژوهشها استفاده کنین.