
بیش فعالی دانش آموزان
بیش فعالی دانش آموزان یکی از مشکلات شایع در دوران کودکیه.
بیشفعالی به معنای داشتن انرژی بیش از حد، عدم تمرکز، جنب و جوش بیش از حد، بیعلاقه بودن نسبت به درس، صحبت زیاد، عدم تبعیت از قوانین محیط (مدرسه)، عدم آرامش در محیطهای آرام مثل کلاس درس، گوش ندادن کامل به صحبت اطرافیان و انجام حرکات خارج از چارچوب محیطه.
برای کنترل و مدیریت این اختلال، بهتره پدر و مادرها با علائم بیشفعالی و راههای کنترل و مدیریت این اختلال آشنا بشن. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که توی این مقاله از فاب در مورد این موضوع مهم اطلاعات مهمی رو در اختیار شما قرار بدیم. پس تا آخر این مطلب همراه ما باشین.
اما اگه شما هم طرفدار دو آتیشه پادکستهای آموزشی هستین و فرصت خوندن این مقاله رو هم ندارین، بهتون پیشنهاد میکنیم که پادکست بیش فعالی دانش آموزان رو گوش کنین و همراه رادیو پادکست فاب باشین🎧🎙📚
بیش فعالی چیست؟
وضعیت بیشفعالی در بسیاری از بچههای پیشدبستانی و دوران ابتدایی وجود داره. کنترل رفتار دانش آموز بیش فعال و توجه به اونها کاری سخت و دشواره.
بیشتر کودکان در این سنین فعالیت و جنب و جوش بالایی دارن، ولی با این حال نمیشه به راحتی روی هر کودک پر جنب و جوشی، برچسب بیشفعالی زد، این اختلال باید توسط متخصص و روانشناس تشخیص داده بشه.

ویژگیهای بیشفعالی از سالهای اولیه رشد، یعنی سن 12 سالگی شروع شده و خودش رو نشون میده. بیشتر پدر و مادرها قبل از ورود فرزندشون به مدرسه متوجه بیش فعالی اونها نمیشن. با ورود کودک به مدرسه و بروز مشکلات جدی در یادگیری دروس و رفتار با دیگران، به آهستگی این موضوع براشون آشکار میشه.
راههای تشخیص بیش فعالی
بیشفعالی یکی از شایعترین اختلالات عصبی رشدی در دوران کودکیه. بیش از 8 درصد کودکان و 2.5 درصد از بزرگسالان به این اختلال در طیفهای مختلف مبتلا هستن. برای تشخیص بیشفعالی، باید با ویژگیها و علائم این اختلال آشنا بشین.
بعضی از علائم بیشفعالی شامل بیتوجهی، بیقراری، تکانشهای بیمورد، سختی در تمرکز، فراموشی، سختی در اجرای وظایف، سختی در مدیریت زمان، سختی در مدیریت احساسات، سختی در مدیریت رفتار، سختی در مدیریت انرژی و سختی در مدیریت خشم هستن.
برای تشخیص بیشفعالی در کودکان، معمولا از پرسشنامههایی مثل پرسشنامه بیشفعالی استفاده میشه. برای تشخیص بیشفعالی در بزرگسالان، باید به پزشک مراجعه کرده و از اون درباره علائم و نشانههای بیشفعالی سوال کنین.
ویژگی دانش آموزان بیش فعال
دانش آموزان بیش فعال ویژگیهای مختلفی دارن که میشه اونها رو به عنوان علائم این اختلال در نظر گرفت. این علائم شامل پر تحرکی، بی توجهی، رفتارهای ناگهانی، عدم تمرکز، ناتوانی در کنترل خود و اختلال در توجه هستن.

دانش آموزان بیش فعال معمولا توانایی برقراری ارتباط و تعامل اجتماعی بالایی دارن و ممکنه رهبری در گروهها و فعالیتهای گروهی رو برعهده بگیرن.
برای کنترل دانش آموزان بیش فعال، میتونین از روشهایی مثل کنترل محیط، استفاده از وسایل کمک آموزشی متنوع، جذابیت ایجاد کردن در کلاس درس و تغییر لحن کلام و وضعیت ایستادن خود استفاده کنین.
نحوه برخورد با دانش آموز بیش فعال
برخورد با دانش آموزان بیش فعال ممکنه کمی سخت باشه باشه. در این مورد، میتونین از روشهای مختلفی استفاده کنین.
به عنوان مثال، میتونین با کودک صحبت کنین و سعی کنین بهش گوش بدین. همچنین، میتونین از تکنیکهایی مثل تمرین تنفس، تمرینات تمرکز و تمرینات تحرکی استفاده کنین. برای رفتار با دانشآموزان بیشفعال، میتونین از روشهای زیر استفاده کنین:
- حساسیت نشون ندین: به بیش فعالی دانشآموزان حساسیت فراوان نشان ندین، چون ممکنه برای جلب توجه باشه.
- محیط آرام: با روشهای مختلف کلاس رو آرام کنین. کودکان بیش فعال در محیط پرسروصدا و شلوغ، تحریکپذیری بیشتری دارن. قصهگویی برای آرامش کلاس معجزه میکنه.
- تمرکز: تمرکز دانش آموز بیش فعال رو به هم نزنین. زمانی که مشغول انجام تکلیفیه با اون صحبت نکنین؛ چون دانش آموز بیش فعال زود تمرکزش رو از دست میده.
- برنامهریزی: به دانشآموز برنامهریزی در کارها رو یاد بدین و کمکش کنین تا برنامه روزانه برای خودش بنویسه.
- کارهاش رو محدود کنین: تعداد کارهای کمی از او بخواین و سرش رو شلوغ نکنین. چون نمیتونه تمرکز کنه و اگه چند تا کار رو همزمان ازش بخواین هیچ کدوم رو نمیتونه انجام بده و با هم قاطی میکنه.

برای برخورد با دانش آموزان بیش فعال، معلم باید از روشهایی مثل کنترل محیط، استفاده از وسایل کمک آموزشی متنوع، جذابیت ایجاد کردن در کلاس درس و تغییر لحن کلام و وضعیت ایستادن خود استفاده کنه.
همچنین، معلم باید به دانش آموزان بیش فعال فرصتی برای تفکر و تعامل با دیگران بده و به اونها اجازه بده تا در فعالیتهای گروهی و رهبری گروهها شرکت کنن. معلم باید به دانش آموزان بیش فعال با حساسیت و توجه بیشتری نسبت به دانشآموزان دیگه رفتار کنه.
نحوه رفتار معلم با دانشآموز بیش فعال باید به گونهای باشه که علاقه به تحصیل در اون افزایش پیدا کنه؛ نه این که از درس خوندن و انجام تکالیف فراری بشه. آموزش این دانشآموزان زمان بره و نیاز به انرژی زیادی داره.
مشکلات درسی دانش آموزان بیش فعال با بیتوجهی و رفتار اشتباه معلم بیشتر میشه؛ ولی اگه معلم بدونه که چطور باید با دانشآموز رفتار کنه، میتونه مشکلات تحصیلی اون رو کنترل کنه.
راههای کنترل بیش فعالی در دانشآموزان
بیشفعالی یا اختلال کمتوجهی-بیشفعالی (ADHD)، یکی از شایعترین اختلالات رفتاری در بین دانشآموزانه که میتونه بر عملکرد تحصیلی، روابط اجتماعی و اعتماد بهنفس اونها تأثیر منفی بذاره.
با این حال، با شناخت بهتر این اختلال و بکارگیری راهکارهای مناسب، میشه رفتار دانشآموزان بیشفعال رو بهگونهای مدیریت کرد که زمینه رشد و پیشرفت اونها فراهم بشه. برای کنترل بیش فعالی در کودکان، میتونین از روشهای زیر استفاده کنین:
- تغییر رفتار: آموزش مهارتهای اجتماعی و تنظیم عواطف برای دانشآموزان بیشفعال یکی از راههای کنترل بیشفعالیه. این آموزش میتونه برای بهبود تمرکز، مدیریت خشم و تنظیم خود کنترلی دانشآموزان مفید باشه. برای مثال ارائه فعالیتهای فیزیکی مناسب، میتونه به کاهش بیشفعالی کمک کنه.
- تنظیم محیط آموزشی: فضای آموزشی میتونه اثر مهمی روی رفتار دانشآموزان داشته باشه. ایجاد محیط آرام و مناسب با توجه به نیازهای دانشآموزان بیشفعال، میتونه به کاهش بیشفعالی کمک کنه.
- استفاده از روشهای آموزشی مناسب: استفاده از روشهای آموزشی متنوع علاقه و تمرکز دانشآموزان بیشفعال رو بیشتر میکنه.
- آموزش مدیریت زمان: آموزش مدیریت زمان به دانشآموزان بیشفعال میتونه اونها رو در برنامهریزی و تنظیم زمان مطالعه کمک کنه.
- حمایت و تشویق: حمایت دانشآموزان بیشفعال از طریق تشویق به شرکت در فعالیتهای مورد علاقه و ایجاد حس ارزشمندی میتونه اثرگذار باشه.
- تحقیق و پژوهش: مطالعات و پژوهشهای انجام شده در مورد بیش فعالی دانش آموزان میتونه راهنماییهای مهمی رو در خصوص کنترل بیشفعالی ارائه بده.
جمعبندی
بیشفعالی یک ویژگی طبیعیه که در بعضی از دانشآموزان وجود داره. این ویژگی شامل فعالیت مداوم در زمان و مکان نامناسبه. بعضی از موارد موثر در کنترل بیش فعالی دانش آموزان شامل تغذیه سالم و مصرف غذاهای متنوع، ورزش، مدیریت استرس، مدیریت زمان، محیط زندگی آرومه.
همچنین، مشاوره با یک پزشک متخصص یا روانشناس میتونه به کنترل بیش فعالی کمک کنه. اگه شما یا فرزندتون دچار بیش فعالی هستین، بهتره با یک پزشک متخصص یا روانشناس مشورت کنین.
وضعیت بیشفعالی در بسیاری از بچههای پیشدبستانی و ابتدایی وجود داره. بیشتر کودکان در این سنین فعالیت و جنبوجوش بالایی دارن، ولی با این حال نمیشه به راحتی روی هر کودک پر جنب و جوشی، برچسب بیشفعال زد. این اختلال باید توسط متخصص و روانشناس تشخیص داده بشه.
بعضی از علائم و نشانههای بیشفعالی شامل بیتوجهی، بیقراری، تکانشهای بیمورد، سختی در تمرکز، فراموشی، سختی در اجرای وظایف، سختی در مدیریت زمان، سختی در مدیریت احساسات، سختی در مدیریت رفتار، سختی در مدیریت انرژی و سختی در مدیریت خشم هستن.
برای کنترل بیش فعالی در کودکان، میتونین از روشهای مختلفی مثل تغییر رفتار، تنظیم محیط آموزشی، استفاده از روشهای آموزشی مناسب، آموزش مدیریت زمان، حمایت و تشویق و مطالعه پژوهشها استفاده کنین.