علل و راه‌های درمان بیش‌فعالی کودکان

اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (Attention hyperactivity disorder) که تحت نام اختصاری ADHD شناخته میشه، یک اختلال ذهنیه که می‌تونه مشکلاتی رو در کودکان و بزرگسالان به وجود بیاره.

کسب اطلاعات در مورد مشکلات ذهنی و آگاهی عواقب‌شون در رشد کودکان برای تمام والدین واجبه. برای همین توی این مقاله به بررسی علائم و عوامل ایجاد ADHD کودکان می‌پردازیم.

اگه شما هم طرفدار دو آتیشه پادکست‌های آموزشی هستین و فرصت خوندن این مقاله رو هم ندارین، بهتون پیشنهاد می‌کنیم که پادکست علل و راه‌های درمان بیش‌فعالی کودکان رو گوش کنین و همراه رادیو پادکست فاب باشین🎧🎙📚

بیش‌فعالی (ADHD) یکی از رایج‌ترین اختلالات رشد عصبی کودکانه که معمولا در کودکی تشخیص داده میشه. در بعضی موارد ممکنه تشخیص این اختلال تا بزرگسالی طول بکشه. تشخیص دیرهنگام این اختلال، عواقب ناخوشایندی داره و می‌تونه آینده‌ فرزندتون رو تحت تاثیر قرار بده.

کودکان مبتلا به بیش‌فعالی ممکنه در موارد زیر مشکل داشته باشن:

میزان کم یا زیاد بودن علائم ممکنه به مرور زمان تغییر پیدا کنه. همچنین کودک ممکنه در سنین مختلف، علائم مختلفی رو تجربه کنه. برای همین توصیه می‌کنیم که نظارت کافی روی رفتارهای کودک مشکوک به بیش‌فعالی داشته باشین تا این اختلال در زودترین زمان ممکن تشخیص داده بشه.

مشکل در داشتن تمرکز در کودکان طبیعیه. با این حال، کودکان مبتلا به ADHD از این مشکلات خلاص نمی‌شن. علائم ادامه پیدا می‌کنه، شدیدتر میشه و می‌تونه در مدرسه، خانه و برخورد با دوستان مشکل ایجاد کنه.

اغلب کودک مبتلا به ADHD این کارها رو انجام میدن:

همچنین بخوانید: بررسی سیر تکامل مغز

ADHD دارای انواع مختلفیه که به شدیدتر بودن هر کدوم از علائم در فرد بستگی داره. در ادامه انواع بیش فعالی در کودکان رو معرفی می‌کنیم.

بی‌توجهی بارز (Predominantly Inattentive Presentation)

کودکان مبتلا به این نوع اختلال بیش‌فعالی و بی‌توجهی بارز، در موارد زیر مشکل دارن:

پرتحرکی – تکانشی بارز (Predominantly Hyperactive-Impulsive Presentation)

کودکان دارای این نوع اختلال بیش فعالی، در موارد زیر مشکل دارن:

از علائم دیگر نشان‌دهنده این حالت از بیش‌فعالی کودکان، می‌تونیم به موارد زیر اشاره کنیم:

این کودکان بیشتر از دیگران دچار آسیب یا تصادف میشن و باید بیشتر مراقبشون باشین.

ترکیبی از هر دو حالت (Combined Presentation)

تمام علائم فوق در این کودکان به صورت برابر دیده میشه. علائم به مرور زمان تغییر می‌کنن و برای همین، حالت بیش‌فعالی کودک هم در طول زمان دچار تغییر میشه.

دانشمندان در حال مطالعه‌ دلایل و عوامل خطر ایجادکننده‌ بیش‌فعالی در کودکان هستن تا راه‌های بهتری برای مدیریت و کنترل این اختلال پیدا کنن. همچنین راه‌هایی رو پیدا کنن که از تعداد افراد مبتلا به بیش‌فعالی کم بشه.

عوامل و فاکتورهای خطر بیش‌فعالی هنوز هم به طور کامل شناخته نشده، اما تحقیقات اخیر نشون میده که ژنتیک نقش بسیار مهمی رو در ابتلا به ADHD ایفا می‌کنه.

علاوه بر ژنتیک، پژوهشگران در حال بررسی و مطالعه عوامل و دلایل دیگه‌ای هستن که به بیش‌فعالی منجر میشن. این عوامل عبارتند از:

دیدگاه‌های رایج مرتبط به ADHD توسط پژوهشگران حمایت نشده. این دیدگاه‌ها عبارتند از:

البته که بسیاری از موارد این چنینی باعث تشدید علائم میشن. اما شواهد به اندازه‌ کافی قوی نیستن که بتونیم این موارد رو جزو عوامل اصلی ابتلا به ADHD قرار بدیم.

تشخیص بیش‌فعالی کودکان فرایند پیچیده‌ایه و در چند مرحله انجام میشه. هیچ تست واحدی برای تشخیص ADHD و مشکلات دیگه‌ای مثل اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و اختلالات به‌خصوص در یادگیری وجود نداره. این اختلالات می‌تونن علائمی مشابه ADHD در کودک ایجاد کنن.

اولین قدم تشخیص بیش‌فعالی کودکان، آزمایش‌های پزشکیه که شامل موارد زیر میشه:

این آزمایش‌ها برای رد علائم مرتبط با اختلالات دیگه انجام میشن.

تشخیص بیش‌فعالی کودکان معمولا شامل چک‌لیستی برای ارزیابی علائم کودک و گرفتن پیشینه‌ پزشکی او از خانواده، دبیران و گاهی از خود کودک میشه.

درمان بیش‌فعالی کودکان در بیشتر موارد با ترکیب روش‌های رفتاردرمانی و دارو انجام میشه. برای کودکان ۴-۵ ساله که به مدرسه نمی‌رن، رفتار‌درمانی و آموزش والدین به عنوان قدم اول قبل از تجویز دارو توصیه میشه.

انتخاب نوع درمان، به کودک و خانواده‌ او بستگی داره. برای درمان کودک مبتلا به بیش‌فعالی، باید برنامه‌ دقیق نظارتی داشته باشیم. علائم باید به صورت منظم پیگیری بشن و در صورت نیاز تغییراتی در روش درمان ایجاد کنیم.

سالم ماندن برای تمام کودکان ضروریه و برای کودکان مبتلا به بیش‌فعالی می‌تونه اهمیت بیشتری داشته باشه. علاوه بر رفتاردرمانی و دارو، داشتن سبک زندگی سالم هم می‌تونه کنار اومدن با علائم ADHD رو برای کودک آسون‌تر کنه.

رفتارهای سالمی که پیشنهاد میشن، عبارتند از:

عدم درمان بیش‌فعالی در کودکان و بزرگسالان می‌تونه باعث بروز مشکلات جدی بشه. این اختلال می‌تونه در مدرسه، کار و روابط فرد در کودکی و بزرگسالی تاثیر بذاره.

برای همین اگه علائم ADHD در فرزند شما مشاهده میشه، حتما به پزشک مراجعه کنین. با این کار آینده‌ فرزند شما به کلی تغییر می‌کنه و می‌تونه به مرور با اختلالش کنار بیاد.

بیش‌فعالی ممکنه تا بزرگسالی ادامه پیدا کنه. بعضی از بزرگسالان مبتلا به ADHD هستن؛ اما تا حالا دنبال تشخیصش نرفتن. علائم بیش‌فعالی می‌تونه در کار، خانه یا روابط افراد تاثیر بذاره.

علائم بیش‌فعالی در بزرگسالی تغییر می‌کنه، برای مثال ممکنه به شکل بی‌قراری در بزرگسالی بروز پیدا کنه. اما توجه داشته باشین که تشخیص دیرهنگام بهتر از عدم تشخیصه. تشخیص بیش‌فعالی و اقدام برای درمان، می‌تونه شرایط زندگی شمارو به کلی تغییر بده و دورنمای بهتری برای آینده‌ شما بسازه.

سخن پایانی

اختلالات ذهنی و روانی می‌تونن زندگی مارو به نحو بدی تحت تاثیر قرار بدن، برای همین لازمه زنگ خطرهارو بشنویم و با دیدن کوچکترین نشونه‌ای دنبال تشخیص و درمان باشیم. در واقع، بیش‌فعالی کودکان از جمله اختلالات رشد عصبی کودک محسوب میشه که با تشخیص زودهنگام می‌تونیم به خوبی مدیریتش کنیم.

در این مقاله به عوامل ایجادکننده ADHD و روش‌های درمان پرداختیم. برای کسب آگاهی و دسترسی به مقالات آموزشی بیشتر از جمله علائم اوتیسم و راه‌های درمان اون، می‌تونین به مجموعه مقالات اپلیکیشن آموزشی فاب مراجعه کنین.